Burggraaff.Net    
 
  Dagboek
terug naar overzicht
vorige verslag
volgende verslag
   

Auckland, 10 juni 2003

Beste allemaal,

Omdat weer vertellen over de Plunket, werken bij Farmers en het mooie land een beetje eentonig zou worden in dit dagboek, zal ik nu eens proberen te beschrijven wat ons en Nieuw Zeeland zoal bezig houd.

Het is nu echt winter hier in Auckland. Niet dat het sneeuwt en vriest, maar het toch echt duidelijk een stuk kouder (rond de 10-15 graden) en minder lang licht dan een paar maanden geleden. Eigenlijk is het nu begin december als je de tijd van het jaar wil vergelijken. Sommige mensen hier (meestal met een sterke band met Europa) vieren mid-winter Christmas en versieren dan ook echt een boom. We hebben ook al zin gehad in speculaas en hebben al een paar keer zuurkool met worst gegeten. Eigenlijk wel grappig dat je zo ver van Nederland aan dat soort dingen opeens behoefte hebt. Ik moest vroeger altijd wel een beetje lachen over die Nederlanders die in de jaren 50-60 naar het buitenland waren geëmigreerd en nog steeds spritsen en kano's aten bij de koffie. Nu na een paar maanden in het buitenland merk je gewoon zin hebt in de dingen die je 'thuis' ook altijd had.

Nieuw Zeeland is een beetje aan het bekomen van een dreigende power crisis. Het water in meren waarmee energie opgewekt wordt was niet goed aangevuld de afgelopen zomer en daardoor dreigde er in de winter een tekort te ontstaan. Dan wordt er in dit land een comité opgericht die gaat zorgen dat Nieuw Zeeland 10 % minder energie moet gaan gebruiken om de dreiging van een tekort tegen te gaan. Iedere dag is dan de voorzitter van dat comité op tv of er staat wel iets in de krant om aan heel Nieuw Zeeland te vertellen hoe het ermee staat. Er worden gemiddelde gegeven van steden en regio's (een soort 'rivaliteit' ontstaat er dan) en ook iedere reklame heeft wel iets te maken met 10 % of iets met power. Ondertussen hebben we de 10 % besparing gehaald en zijn de meren weer aangevuld tot 85 % van het normale nivo. Het gevaar voor een power crisis is dan ook weer geweken....

Wat hier ook erg leeft is sport. Niet zozeer het zelf beoefenen ervan, maar meer het kijken ernaar. Zodra ook maar een team van enige allure buiten Nieuw Zeeland moet spelen, wordt daar erg uitvoerig verslag van gedaan. Afgelopen maanden zijn er rugby club wedstrijden geweest, de SUPER-12. Een competitie tussen teams uit Nieuw Zeeland, Australië en Zuid Afrika. Uiteindelijk vond de finale plaats tussen Auckland (de Blues) en Christchurch (de Crusaders), waar ik ook ben gaan kijken met een stel Nederlanders. Verder krijgt golf en cricket hier ook veel aandacht in de media en zijn er soms nog wat naweeën van de America's Cup (evaluatie over de tekortkomingen van het Black Magic team, waarom ze verloren hebben).

Verder is deze tijd van het jaar ook prima om bij andere mensen op bezoek te gaan en mensen bij ons thuis uit te nodigen. Soms zijn dat bekenden vanuit Nederland (Marc en Ingrid) of Nederlanders die we hier hebben leren kennen en net als wij ook een tijdje in Nieuw Zeeland wonen (bijvoorbeeld Welmoed en Marc) of met échte Nieuw Zeelanders. Erg leuk om verschillende ervaringen van iedereen te horen en hoe het leven in Nieuw Zeeland geleefd wordt.

Binnenkort gaan we met z'n drieën een lang weekend naar Sydney. Ik ben uitgenodigd om te spreken op een congres en we hadden maar meteen zo'n uitnodiging aangepakt als goed excuus om eens naar Australië te vliegen. Wel grappig dat je dat gewoon voor een weekend doet, alsof je een weekend naar Parijs gaat. Maar als je hier verteld dat wij soms vanuit Nederland even naar Parijs gaan, staan ze je vol verbazing aan te kijken en vinden ze Sydney weer gewoon. Sjouke en Niklas hebben ook hun ticket geboekt om in September naar Nederland te komen en ikzelf ben al druk bezig om de weekenden in September vol te plannen met leuke uitstapjes om te gaan golfen of misschien nog wel te skiën. Kortom, ook al is het weer niet erg zomers meer, we vermaken ons nog prima !

Ik zit nu alweer een tijdje te typen en de open haard is helaas weer een beetje uit aan het gaan. Het is dus tijd om dit verslag af te sluiten en de pagina 'on-line' te zetten.

Groeten aan iedereen in Nederland en tot mails,
Peter