Burggraaff.Net    
 
  Dagboek
terug naar overzicht
vorige verslag
   

Auckland, 28 september 2003

Beste allemaal,

Eindelijk zit ik hier weer in de kamer aan het deck met de deuren open en de zon schijnt naar binnen. Het is nog wel een beetje wisselvallig weer, maar de temperatuur komt makkelijk in de buurt van de 20 graden en het is nu echt duidelijk dat het lente aan het worden is. Als ik de weerberichten op de Nederlandse internetsites mag geloven is het nu ongeveer hetzelfde aan de beide kanten van de wereld. Laten we hopen dat wij niet zo'n super warme zomer voor de boeg hebben !

Afgelopen weken heb ik het Nieuw Zeelandse leven in mijn eentje mogen beleven. Sjouke en Niklas zijn naar Nederland voor de hele maand September om vrienden en familie te zien. Ik had een aantal dingen die ik bij Farmers goed op wilde zetten / af wilde ronden en de vrije weekenden heb ik benut om meer van het Noorder Eiland te bekijken. Het is een prachtig land om in de weekenden mooie wandelingen te maken of een rondje te golfen, de foto's kan je op deze site bekijken !

Het leven in Nieuw Zeeland begint wel een beetje 'gewoon' te worden en daardoor krijg je ook oog voor de typisch Nieuw Zeelandse situaties / gebeurtenissen en de politiek. Marc en Ingrid (ex-collega van Tam Tam en vriendin) hebben een tijdje geleden dat ook erg leuk op hun website beschreven. Het bijzondere is dat Nieuw Zeeland een westers land is met de daarbij behorende levensstandaard en gewoonten, maar tegelijkertijd is het ook erg afgelegen van de rest van de wereld, super afhankelijk van export van melk en andere producten die de natuur levert en een bijzondere mix van rassen (en dus ook culturen) heeft.

Economisch gaat het helemaal niet slecht. De werkloosheid is laag, rente op laagste nivo sinds jaren, serieuze stijging van de huizenprijzen, bedrijven en consumenten hebben vertrouwen in de toekomst, etc.. Echter zijn de verschillen tussen de grote steden (eigenlijk alleen maar Auckland en Wellington) en de rest van het land steeds groter aan het worden. In het 'platte land' is de werkloosheid juist aan het toenemen, is het drugs gebruik een probleem aan het worden, gebeuren er verschrikkelijke dingen met jonge kinderen en houdt jeugd zich bezig met bendes en straat races (ze lopen wel een beetje achter in vergelijking met VS/Europa!). Natuurlijk is dit wel erg gegeneraliseerd, maar dat gevoel krijg ik wel als ik het nieuws een beetje bijhoud.

Daarnaast zijn is immigratie een onderwerp van veel discussies. Aan de ene kant brengen immigranten kennis en geld binnen die niet in Nieuw Zeeland aanwezig is. Daarmee kan de economie groeien en is het goed voor het hele land. Aan de andere kant is het voor immigranten niet makkelijk om aan de baan te komen. Ik heb nu dan een beetje zicht op de IT markt, maar het is opvallend hoeveel moeilijker het is voor een Chinees of Indiër aan een baan te komen, dan dat het voor een 'Pakeha' (blanke Europeaan, eigenlijk alle niet-Maori's). Vooral voor studenten om hun eerste baan (en dus werkervaring) te krijgen is dat een groot probleem. Ik probeer zelf daar iets voor een paar mensen wat aan te doen door studie projecten of korte 'work experience' projecten op te zetten, zodat ze bij Farmers ervaring (en een referentie !) op kunnen doen.

Tenslotte is de relatie tussen de Maori en de rest van de bevolking (vertegenwoordigd door de regering, The Crown) ook erg vreemd. Ruim 150 jaar geleden (1840) is er een verdrag getekend tussen de Engelse kroon en de meeste stamhoofden van Maori stammen in Nieuw Zeeland (Waitangi Treaty). Dat is een verdrag dat nu de basis vormt van de Nieuw Zeelandse samenleving en de relatie tussen Maori en de regering. Nu is er een geweldige discussie of de 'foreshore and seabed' (de kust lijn) nu wel of niet onder die Treaty viel, met als gevolg dat het stuk land dat bij vloed onder water staat nu wel of niet van de Maori-bevolking is. Een vertegenwoordiging van de regering reist het hele land door om met alle Maori stammen te spreken (een 'Hui') en hun mening aan te horen. Deze discussie kan grote gevolgen hebben voor mensen die een stuk grond hebben gekocht aan de zee of bijvoorbeeld (publieke) wandelpaden die langs de kust lopen.

Al met al een land waar veel dingen aan het gebeuren zijn. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet zo erg goed de vorderingen van het huidige Nederlandse kabinet volg, want ook in Nederland kan het soms raar gaan. In ieder geval kijk in uit naar het einde van deze week wanneer Sjouke en Niklas weer hier in Auckland zijn en we met z'n drieën weer kunnen genieten van elkaar, de mensen die we hier kennen en dit land.

Groeten aan iedereen in Nederland en tot mails,

Peter

P.S. De rest van de dag heeft het trouwens geweldig veel geregend... Nog niet echt lente achtig dus !